warszawskie mozaiki

Wybudowane przy ulicy Obozowej w latach 1935-38. Był to wówczas największy w Polsce zespół tanich mieszkań, zaprojektowany w szczerym polu.  Teren osiedla został ogrodzony, a między blokami utworzono ogródki. Jasną elewację budynków zdobiły jedynie fragmenty ścian z czerwonej cegły. Mieszkania były niewielkie, lecz wyposażone w wodę i kanalizację (posiadały też np. szafy wnękowe). Wynajem takiego mieszkania kosztował robotnika mniej niż jedną tygodniową pensję. Wszystkie budynki przetrwały II wojnę światową, niestety teraz aż proszą się o remont. Lokalizacja: Wola

Powstała w XVIII wieku, początkowo zabudowana była dworkami z sadami. W XIX wieku wygląd ulicy zmieniły powstające budynki murowane, warsztaty oraz niewielkie zakłady przemysłowe. Była to okolica rzemieślników i drobnych kupców. Podczas II wojny światowej większa część Łuckiej spłonęła. Po wojnie charakterystyczny klimat ulicy tworzyły ruiny, baraki i meliny wśród ocalałych kamienic. Dziś jest to jedno z najbardziej kontrastowych miejsc Warszawy. Lokalizacja: Wola

Kamienica Rodryga Mroczkowskiego została wybudowana w latach 1902-1904 wg projektu Z. Binduchowskiego. Budynek wyróżnia się rzeźbami krakowiaków i górali, podtrzymującymi balkony. Podczas II wojny światowej zniszczone zostały oficyny. Jest to jedna z niewielu kamienic w Warszawie, w której zachował się drewniany bruk w przejeździe bramnym. Lokalizacja: Śródmieście

Kompleks osiedlowy, znany jako Drugi Zespół Mieszkaniowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, został wybudowany tuż przed II wojną światową. We wrześniu 1943 roku na osiedlu postawiono kapliczkę. Szczęśliwie kompleks budynków przetrwał czas wojny, i jeśli tylko uda się wejść na podwórko, to można podziwiać zadbane przestronne dziedzińce otoczone oficynami w kształcie fal. Lokalizacja: Ochota

Murale są nieodłącznym elementem Pragi. Poniżej zdjęcia z ulicy Małej i Inżynierskiej zrobione w 2013 r.

Na zdjęciach jedna z dwóch żeliwnych studni pochodzących najprawdopodobniej z XVIII wieku. Ok. 1855 roku studnie wymieniono na nowe. Lokalizacja: Śródmieście

Ulica Obozowa powstała na początku XIX wieku jako droga podmiejska, jej nazwa wiąże się ze stacjonującym tam wojskiem rosyjskim po 1831 roku. W 1876 roku ulicę przecięła linia Drogi Żelaznej Obwodowej. Początkowo okolica wyróżniała się licznymi wiatrakami, ale w pierwszych latach XX wieku jej tereny zaczęły zmieniać przeznaczenie z młynarskiego na przemysłowe. W latach 30-tych Obozową kursował pierwszy tramwaj łączący Młynów z placem Zbawiciela, zbudowano także kolonie mieszkaniowe oraz osiedle dla bezdomnych. W czasie II wojny światowej na budynek jednej z kolonii mieszkaniowych spadła pierwsza bomba lotnicza zrzucona na Warszawę. Po zakończeniu wojny zniszczona była najstarsza część ulicy (już jej nie odbudowano) i osiedle bezdomnych (spalone w 1844 r.). Dziś Obozowa słynie min. z weekendowego bazaru staroci na Kole. Lokalizacja: Wola