warszawskie mozaiki

Wytyczona w 1930 roku na Bielanach. Znana min. z Cukierni Roxy, ale można też znaleźć tam budynki ze śladami po kulach z II wojny światowej. Większość domów powstała z inicjatywy Spółdzielni Związku Zawodowego Kolejarzy PKP „Związkowiec". Lokalizacja: Bielany

Wybudowaną w 1932 roku kamienicę zaprojektował Bronisław Colonna – Czosnowski. Budynek został wpisany do rejestru zabytków. Stoi sobie na uboczu, niedaleko ruchliwej Grójeckiej, i cieszy oczy przechodniów niebanalnym stylem architektonicznym. Lokalizacja: Ochota

W tej części jedna z moich ulubionych mozaik:  w szkole przy ulicy Felińskiego. A także mozaiki z Puławskiej, Konwiktorskiej oraz jedna z cmentarza Żydowskiego. Zespół Szkół przy ul. Felińskiego 13, autor: Gabriel Rechowicz, 1968 r. Biblioteka Polskiego Związku Niewidomych, ul. Konwiktorska, autor: Kazimierz Gąsiorowski, 1976 Dawny Rzemieślniczy Dom Towarowy, ulica Puławska 73/75, 1969 Cmentarz Żydowski, mozaika na grobie Ludwika Zamenhofa

Krótka ulica na terenie Starego Miasta. Powstała w XIV wieku i dość często zmieniała nazwę: Św Jana, Kanoniczna. Początkowo zabudowana domami mieszczan, w XVI wieku wybudowano Kamienicę Biskupów Poznańskich, a wiek później min. Kolegium Jezuitów. W II połowie XVIII wieku ulicę wybrukowano. W czasie II wojny światowej zniszczona została duża część zabudowy – odtworzono ją w latach 50-tych XX wieku. Lokalizacja: Śródmieście

Powstał w latach 20-tych XX wieku. Jest to nieduży plac w formie ronda, otoczony budynkami. W miejsce zniszczonych w czasie II wojny światowej domów kolonii urzędniczej (wg projektu R. Gutta), w latach 50-tych XX wieku J. Nowicki zaprojektował budynki z dużymi dachami. Dzięki tej zabudowie, harmonizującej z otaczającymi ją willami, plac zachował dawny klimat. Lokalizacja: Żoliborz

Galeria istnieje od niedawna i jeszcze się organizuje, ale już warto do niej zajrzeć. Zadziwiają ilości przedmiotów codziennego użytku z minionej epoki.  W lokalu po byłej cukierni, na 170 metrach kwadratowych, można znaleźć niemal wszystko: od kapsli po meble. Wstęp jest bezpłatny, nikt nikogo nie pogania, a właściciel chętnie opowiada o swoich zbiorach. W planach są projekcje filmów, koncerty i spotkania. Mnie najbardziej zachwyciły stare książki i na pewno tam jeszcze wrócę.   Lokalizacja: Wola