warszawskie mozaiki

Gmach wzniesiono w latach 1950-1956 wg projektu Stanisława Bieńkuńskiego i Stanisława Rychłowskiego z 1949 roku (I miejsce w konkursie ogłoszonym w 1948). Budynek w stylu realizmu socjalistycznego posiada piękne płaskorzeźby art deco wykonane przez Jana Ślusarczyka. W części od ulicy Traugutta zaplanowano pomieszczenia społeczne i socjalne (żłobek pracowniczy, stołówka, biblioteka, gabinet lekarski, sala zebrań itp.). Od czasu wybudowania gmachu jest on nieprzerwanie siedzibą ministerstwa. Do lat 70. w jednym ze skrzydeł mieściło się kino Skarb. Lokalizacja: Śródmieście

Ostatnio, przechodząc Senatorską, zauważyłam studnię: stoi sobie niepozornie wciśnięta w kąt, przy obecnej siedzibie Teatru Żydowskiego. Wcześniej widziałam ją w siedzibie teatru przy placu Grzybowskim. Szukałam w źródłach i historii, ale nigdzie nic nie znalazłam. I dopiero informacja, którą dostałam z teatru wszystko wyjaśniła: studnia jest rekwizytem z wcześniejszego spektaklu. Zagadka rozwiązana:) Lokalizacja: Śródmieście

Jedna z ulic Starej Ochoty. Północna pierzeja całkiem nieźle przetrwała wojnę, po stronie południowej istnieje znane Muzeum Ikon , które powstało w starej kotłowni (wybudowanej na fundamentach zniszczonych podczas II wojny światowej kamienic).  Lokalizacja: Ochota

Kamienica  została zbudowana w latach 1929-1930 dla Feliksa Gadomskiego i Kazimiery Neronowicz-Szpilewskiej. Do wybuchu wojny właściciel budynku zmieniał się kilkakrotnie. Do dziś kamienica przetrwała w całkiem niezłym stanie, od frontu jest odnowiona. Trzy lata po wojnie w podwórku, w miejscu ołatrzyka z 1944 roku, mieszkańcy ufundowali kapliczkę. Lokalizacja: Mokotów

Park miejski powstał w latach 30. przy fosie otaczającej Fort Czerniaków, po wysadzeniu niepotrzebnych już pozostałości fortecznych. W planach była rozbudowa parku o amfiteatr i kawiarnię, ale w realizacji przeszkodził wybuch wojny. Po wojnie ukształtowano teren zielony w formie, która funkcjonuje do dziś, główne wejście znajduje się przy ulicy Powsińskiej.  Lokalizacja: Mokotów

Niedługa uliczka wytyczona w latach 20. w ramach tworzenia kolonii Lubeckiego. Budynki z numerami 1 i 3 należą do Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej Inżynierów Komunikacji, jeden z nich zbudowano w 1927 a drugi dwa lata później, oba wg projektu Mariana Lalewicza. Cześć kamienic zostało zniszczonych w 1944 roku, po wojnie je odbudowano, a duże mieszkania podzielono na mniejsze. Większość kamienic obecnie jest wyremontowanych. Lokalizacja: Ochota