warszawskie mozaiki

Ulicę wyznaczono w latach 20. w czasie tworzenia planu parcelacji gruntów pod projektowane miasto-ogród Włochy. Pierwotnie nosiła nazwę Wrońskiego. Niemal od razu zaczęto budować kamienice. Jedną z modernistycznych kamienic (pod 10.) zaprojektował Stanisław Mizerski. W 1944 roku pod numerem 7 działał w konspiracji szpitalik powstańczy. W 1954 roku zmieniono nazwę na obecną.  Lokalizacja: Włochy

Sklepienie bramy przy Marszałkowskiej 55/73 zdobią majolikowe kasetony. Zostały wykonane przez Stanisława Ptaszyńskiego w latach 1950-1951. Wydają się niedawno odnowione. Lokalizacja: Śródmieście

Ulica została wytyczona pod koniec XIX wieku, niedługo potem została przecięta przez tory kolejowe (jej druga część to obecna ulica Księcia Ziemowita). Rozwój Łomżyńskiej trwał powoli, np. do końca XIX wieku powstały tylko dwa murowane domy, a cała okolica oceniana była na wyjątkowo niebezpieczną. Na początku XX wieku zaczął się ruch budowlany i do lat 30. powstała niemal cała zabudowa. W 1939 spłonęła część kamienic po nieparzystej stronie ulicy, część kamienic została częściowo zniszczona. W latach 70. zlikwidowano latarnie gazowe, zniszczono ostatnie drewniane obiekty, a Łomżyńską przecięły bloki nowego osiedla. Obecnie zaniedbane i opuszczone kamienice są po rewitalizacji. Lokalizacja: Praga Północ

Rzeźbę na osiedlu Ateńska wykonał Maciej Szańkowski w 1974 roku. Praca przedstawia sferę armilarną (przyrząd astronomiczny).  Lokalizacja: Praga Południe

Kamienicę zbudowano w latach 1924-1925 roku dla spółdzielni skupiającej pracowników fabryki Pocisk. Budynek zaprojektował Józef Napoleon Czerwiński. Ostatnio kamienica została wyremontowana. Lokalizacja: Praga Południe