warszawskie mozaiki

Stawy powstały w wyniku prac melioracyjnych wykonanych na podmokłych terenach na początku XIX wieku, zorganizowanych przez Instytut Agronomiczny w Marymoncie. Początkowo były zarośnięte chaszczami, trzcinami i dopiero budowa osiedli zmieniła ich przeznaczenie. Do dziś przetrwały w niezmienionym kształcie, połączone kanałem jak dawniej, a w latach 90. zostały uporządkowane i wyposażone w wodotrysk. Lokalizacja: Bielany

Obecna nazwa funkcjonuje od 1954 roku, wcześniej ulica nazywana była Niecałą i należała do utworzonej na początku XX wieku kolonii Raków. Dziś zostało tam niewiele ostańców, działająca (ledwo ledwo, ale jednak) tuż obok wielka galeria handlowa wypiera wszystko to, co stare. Można za to spokojnie obejrzeć sobie jak wyglądały toalety na zewnątrz;) Lokalizacja: Włochy

Pomnik siłacza, odsłonięty w 1908 roku, został wykonany przez Stanisława Czarnowskiego. Na Salonie Paryskim autor otrzymał nagrodę za swoje dzieło. Rzeźbę przez wiele lat przechowywano w magazynie Muzeum Narodowego w Warszawie, w 2004 roku ustawiono ją na Górze Gnojnej. Lokalizacja: Śródmieście

Ulicę wytyczono w latach 30., zabudowa też pochodzi z tego okresu. Dom Andrzeja Widigiera (nr 14) oraz kamienicę z numerem 14 zaprojektował Boris Zinserling. Lokalizacja: Praga Południe

Dom został zbudowany w latach 60., w dolnych partiach elewacji obłożony jest tłuczoną ceramiką (tzw. stłuczka ceramiczna). Czasem w miejscowościach podmiejskich można spotkać kolorowe stłuczki, w Warszawie tego typu mozaik jest niewiele:) W 2022 roku otrzymałam informację, że mozaika została skuta w ramach remontu. Lokalizacja: Praga Południe

Bardzo krótka ulica na Mokotowie, równoległa do  Drużynowej , z przeważającą zabudową z okresu międzywojennego. Lokalizacja: Mokotów