Kapliczki warszawskie (cz. 12)

Cykl kapliczek warszawskich wydaje się nie mieć końca, wciąż odkrywam nowe. Tym razem kapliczki z Woli, Pragi Północ i Mokotowa.

Lokalizacja: Warszawa

ulica Sandomierska:

ulica Stroma:

ulica Jagiellońska:

ulica Stroma:

ulica Olgi Boznańskiej:

ulica Targowa:

ulica Puławska:

Ulica Wincentego Pola

Ulica powstała w latach 30., w okresie parcelacji działek należących do Ludwika Schneidera. Idea stworzenia miasta-ogrodu Jelonek przyciągała ludzi, w okolicy zamieszkali pracownicy kolei, gazowni i elektrowni. Powstawały domy drewniane i murowane, a większość z nich posiadała ogródki. Na ulicy Wincentego Pola, biegnącej tuż przy torach, można zobaczyć cały przekrój zabudowy Jelonek od lat 30. aż do dziś.

Lokalizacja: Wola

Jelonki - oryginalne nazwy ulic

Ze zmian związanych z powiększeniem granic Warszawy wynika min. problem dublowania się nazw ulic. Tak było także w przypadku Jelonek w 1951 roku, więc stare nazwy zastąpiono nowymi, poza jedną: Wincentego Pola (o ulicy tej napiszę następnym razem). Dziś Jelonki są jednym z niewielu znanych mi miejsc, gdzie oryginalne tabliczki przetrwały aż w takiej ilości.

Lokalizacja: Wola

Ulica Kępna

Jest to jedna z najstarszych zachowanych ulic Pragi. Powstała w XVIII wieku i kilka razy zmieniała nazwę (Słodowa, Karna). Początkowo znajdował się przy niej rynek, kilkanaście drewnianych domów i place. Pierwszy dom murowany zbudowano przed 1850 rokiem, a od 1864 roku ulica używa obecnej nazwy. Na początku XX wieku zaczęto stawiać kamienice, a w 1911 na Kępnej zainstalowano latarnie gazowe i położono bruk. Ulica przetrwała II wojnę światową bez większych zniszczeń, niestety w latach powojennych ulegała dewastacji. Obecnie pojedyncze kamienice są wyremontowane lub w trakcie remontu.

Lokalizacja: Praga Północ

Mozaika - dworzec PKS Warszawa Zachodnia

Dworzec autobusowy Warszawa Zachodnia oddano do użytku w 1980 roku. Ściany wewnętrzne dworca ozdobiono mozaikami, dziś możemy oglądac jedynie ich fragmenty.

Lokalizacja: Ochota

Kopernika 30 – gmach Centrali Towarzystw Rolniczych

Gmach został zbudowany w latach 1911-1912 wg projektu Czesława Przybylskiego we współpracy Alfonsa Graviera. Detale rzeźbiarskie wykonał Zygmunt Otto i Józef Gardecki, najbardziej charakterystyczna jest rzeźba Siewcy. Budynek został zniszczony podczas II wojny światowej, odbudowano go pod koniec lat 40. dla Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Dekoracje wewnętrzne także wykonano po wojnie, szczególnie ciekawa jest klatka schodowa.

Lokalizacja: Śródmieście