warszawskie mozaiki

Ulicę wytyczono na początku lat 30. i do wojny zdążono wybudować na niej kilka domów. W latach 60. przy ulicy mieścił się hotel robotniczy (pod numerem 34). Lokalizacja: Praga Południe

Ulica Serocka została wytyczona w latach 20. i do wybuchu wojny zabudowano ją tylko kilkoma domami. Pod numerem 33 mieszkał adwokat Lipiński (obecnie budynek jest opuszczony), a pod 1. był sklep tytoniowo-piśmienny Eugenii Sucheckiej. Resztę zabudowy kontynuowano po wojnie.  Lokalizacja: Praga Południe

Kapliczkę na Grochowie ufundowano po wojnie, jest bardzo zadbana. Lokalizacja: Praga Południe 

Ulicę wytyczono ok. 1875 roku i początkowo nadano jej nazwę Niewinna. Zaczęto wówczas parcelację okolicznych działek, nazwę ulicy zmieniono na Mińską, tworzono jej przecznice. Początkowo istniała tylko zabudowa drewniana, w 1891 roku zbudowano pierwszą kamienicę. Uruchomiona w 1899 roku fabryka Towarzystwa Akcyjnego Lnianej i Jutowej Manufaktury, a w późniejszych latach kolejne fabryki zapoczątkowały rozwój okolicy i przewagę robotników wśród mieszkańców Mińskiej. Najbardziej intensywny rozwój zabudowy miał miejsce w latach 30. XX wieku, powstało wtedy wiele prostych kamienic czynszowych. Do dziś przetrwało wiele budynków z tamtego okresu. Lokalizacja: Praga Południe

Ulica wytyczona w okresie międzywojennym. Jej zabudowa pochodzi głównie z lat 30., po wojnie duża część działek pozostawała niezabudowana, aż do lat 60., kiedy trochę ożywił się w tym miejscu ruch budowlany.  W kamienicy Jabłońskich (nr 4), zbudowanej w 1949 roku mieszkał aktor Aleksander Żabczyński, pod numerem 3 przed wojną Jan Natorff prowadził przedsiębiorstwo "Autobusy Powiatowe", a w kamienicy z numerem 10 Hanna Garnysz w latach 50. miała pracownię drewniaków. Lokalizacja: Saska Kępa