Plac Dąbrowskiego
Ma niezmieniony kształt od XVIII wieku, jedynie
przeznaczenie miał różne: od lasku poprzez targowisko, ogród i miejsce pokazów
cyrkowych. W 1920 roku otrzymał nazwę: Plac Zielony. W XVIII wieku obudowany
był domami parterowymi, a od wieku XIX kamienicami 2-3 piętrowymi, między którymi
wyróżniał się 7-piętrowy dom Goldstanda i od 1881 roku pałac Szlenkierów
(później ambasada Włoch). W 1922 roku plac zmienił nazwę na gen. H.
Dąbrowskiego i niedługo potem zyskał piękną rzeźbę S. Jackowskiego „Chłopiec z
krokodylem’. W czasie II wojny światowej zabudowa placu została w większości
zniszczona, po wojnie odbudowana w formie szczątkowej. „Chłopiec z krokodylem”
przetrwał i do dziś jest ozdobą placu:)
Lokalizacja: Śródmieście
Jestem wielkim adoratorem tego placu 'od zawsze', więc niech mi będzie wolno - jako miłośnikowi - wytknąć zbyt szerokie i zbyt bylejakie betonalejki po przebudowie. No dobra, i tak wolę kamienicopałace wokoło (i to nie tylko z dwóch 'historycznych' stron).
OdpowiedzUsuńZaliczam sie i ja do grona adoratorów:)
UsuńNie potrafię przy okazji nie przypomnieć, że kamienica Goldstanda stoi, tylko z amputowanymi górnymi kondygnacjami i skutą elewacją.
OdpowiedzUsuńChyba dzięki żelbetowej konstrukcji przetrwała, bo z tego co pamiętam porządnie oberwała bombą lotniczą.
UsuńW sumie cieszę się, że nie wyszło nic z pomnika Hymnu Państwowego, pod który kamień węgielny położono na placu.
OdpowiedzUsuńWystarczy sam kamień:)
UsuńKto by pomyślał, że ta fontanna jest przedwojenna. Teraz inaczej będę na nią spoglądać.
OdpowiedzUsuń